آوینا ، دردونه مامان و بابا

سلام آوینای عزیزم. چطوری مامانی ؟ خوبی دختر گلم؟ امروز که مامانی داره این مطالب را برات می نویسه شنبه 92/10/14 است و امروز دقیقا 70 روزه شدی. شاید باورت نشه که تو تمام این هفتاد روز از دست تو کوچولوی شیطون و ناز مامانی وقت نکرده برات مطلبی تو وبلاگت بنویسه. البته تو این مدت بابایی وبلاگت رو به روز رسانی کرده و مطالبی رو برات تو وبلاگ گذاشته که گاهی مامانی هم کمکش می کرد . آوینا جونم اگه بدونی مامانی چقدر دوستت داره. الان دیگه تو نسبت به روزهای اول خیلی بزرگتر شدی و عکس العمل هات هم بیشتر شده . مثلا به وسایل  رنگی نگاه میکنی و وقتی اونها را حرکت می دیم ، با چشمات اونها رو دنبال می کنی.   اسباب بازی هایی که موزیکال هستن...

سلام دختر گلم حالا دیگه تو بزرگ شدی. حالا دیگه عکس العمل نشون می دی و دوست داری باهات بازی کنیم وقتی صبحها از خواب پا میشی لبخند میزنی و کلی با مزه شدی  دیگه بعضی از لباس هات کوچیک شده و دیگه تنت نم ره تازگی ها هم دستت را می مکی هر روز من و مامانی باهات بازی می کنیم و کلی ازت عکس می گیریم اسباب بازی هایی که نور دارن و آهنگ پخش می کنند را دوست داری و بهشون نگاه می کنی هنوز هم شبها نمی خوابی و تا صبح بیداری. من و مامانی شیفتی بیدار می مونیم ...

سلام عزیزم حالا تقریبا 4 هفته تا امدنت مانده. مامانی پس از کلی سر در گمی و درد سر تونسته 2 هفته استعلاجی بگیره. یک روز از استعلاجی را با کلی درد سر صرف تایید کردن آن کردیم. اداره بیمه هم تقریبا هیچ اطلاعات درستی نمیده و برای تایید فرستاده بیمارستان هدایت که خیلی شلوغ بود و پس از کلی معطلی ارجاع به شورای پزشکی دادن و نهایتا مرخصی تایید شد. حال که مامانی مرخصی گرفته تا خانه بمونه تازه همسایه کناری شروع به تخریب کرده هر روز سر و صدا راه می اندازه و 2 سالی هم طول می کشه تا کارشون تموم بشه. تازه دندون مامانی هم شروع به درد گرفتن کرده و چون نمیشه از دندونش عکس گرفت نمیشه کاری کرد (این هم شانس مامانی دیگه) ...

سلام امروز یعنی 92/05/15 چهارمین سالگرد عقد مامانی و بابایی هست. امسال اولین سالگرد عقدمون هست که تو هم تشریف داری البته تو دل مامانی امروز یک کیک کوچولوی سفید با یک شمع 4 خریدیم و 3 تایی به اتفاق تو جشن گرفتیم   ...